Czytam tą książkę i szczena mi opada. Jaka szkoda że nie trafiło mi w ręce coś takiego wcześniej. Jaka szkoda że nie poszłam na inne studia i sama nie byłam częścią wyciągania tych wniosków..
Odpowiada na wszystkie moje pytania "dlaczego" na temat procesu myślenia. Dokładnie od deski do deski wyjaśnia jak działa mózg. Jak działają wspomnienia, uczucia, emocje, co się dzieje gdy człowiek jest w afekcie, jak działa mechanizm traumy, dlaczego niektórzy ludzie są na maksa skupieni na faktach i nie potrafią okazać empatii, a niektórzy zmieniają zdanie co pięć minut i nie pamiętają co mówili wcześniej. Dlaczego po alkoholu są zaniki pamięci, dlaczego wystarczy się raz nauczyć jazdy na rowerze żeby już zawsze umieć na nim jeździć.
Uzasadnia wiele obserwacji które sama poczyniłam na sobie. Obala mity które i mi wydawały się mitami. Wyjaśnia i nawet uzasadnia naukowo niektóre wierzenia i ludowe mądrości. Wyjaśnia jak działa medytacja, jak działa sen. Łączy odległe zagadnienia w jedną spójną i logiczną całość, co prawda z pewnymi lukami gdzie jeszcze nie wiemy pewnych rzeczy, ale to tylko dodaje wiarygodności.. Jej. Po prostu jedno wielkie A-ha!
Na przykład przeczytałam dlaczego proces nauki przebiega o wiele bardziej efektywnie gdy występuje jednocześnie z emocjonalnym zaangażowaniem. Dlaczego osoby mające słabą świadomość swojego ciała mają zwykle niską zdolność empatii. Dlaczego mówi się że charakter się stabilizuje w wieku około 25 lat, że następuje wtedy genetycznie zaprogramowany proces specjalizacji - odcinania neuronów które były najmniej używane. Zostało potwierdzone to co mi się wydawało, że wszystkiego można się nauczyć, nie ma tak że jeśli ktoś jest słaby z matmy to po prostu jest i trudno, wszystko można odkręcić. Że lepiej jest myśleć! myśleć o swoim myśleniu i uciekanie od nieprzyjemnych myśli prowadzi donikąd. Że w przypływie paniki najlepszą strategią jest maksymalne wczucie się w nią. Że regularna aktywność fizyczna polepsza zdolności umysłowe. Że dziecko pamięta nieświadomie rzeczy sprzed swojego poczęcia i nawet to czego nie pamiętamy ma na nas wpływ. Że intuicja jest czymś realnym. Że system nerwowy jest nie tylko w głowie ale całym ciele, również sercu. Że odczuwanie bólu w sercu gdy ktoś bliski nas rani emocjonalnie jest całkowicie fizjologicznie wytłumaczalne, to nie jest żadna autosugestia. Że umysł potrafi odcinać wspomnienia albo myśli na podstawie tylko naszej stanowczej decyzji. Że nawet jeśli odetniemy uczucia to one nadal są i zachowujemy się zgodnie z nimi, choć nie zdając sobie sprawy. Że strategią radzenia sobie z traumatycznymi doświadczeniami jest przemyślenie ich a nie uciekanie. Wymyślenie sobie bezpiecznego i przyjemnego miejsca w którym zawsze można się schować w myślach. Dlaczego regularne skupianie się na oddechu pomaga w uzyskaniu spokoju umysłu, i co dokładnie to sprawia. Jak na mózg działają techniki relaksacji polegające na wyobrażaniu sobie swojego ciała od wewnątrz. Tyle informacji..
Odpowiada na wszystkie moje pytania "dlaczego" na temat procesu myślenia. Dokładnie od deski do deski wyjaśnia jak działa mózg. Jak działają wspomnienia, uczucia, emocje, co się dzieje gdy człowiek jest w afekcie, jak działa mechanizm traumy, dlaczego niektórzy ludzie są na maksa skupieni na faktach i nie potrafią okazać empatii, a niektórzy zmieniają zdanie co pięć minut i nie pamiętają co mówili wcześniej. Dlaczego po alkoholu są zaniki pamięci, dlaczego wystarczy się raz nauczyć jazdy na rowerze żeby już zawsze umieć na nim jeździć.
Uzasadnia wiele obserwacji które sama poczyniłam na sobie. Obala mity które i mi wydawały się mitami. Wyjaśnia i nawet uzasadnia naukowo niektóre wierzenia i ludowe mądrości. Wyjaśnia jak działa medytacja, jak działa sen. Łączy odległe zagadnienia w jedną spójną i logiczną całość, co prawda z pewnymi lukami gdzie jeszcze nie wiemy pewnych rzeczy, ale to tylko dodaje wiarygodności.. Jej. Po prostu jedno wielkie A-ha!
Na przykład przeczytałam dlaczego proces nauki przebiega o wiele bardziej efektywnie gdy występuje jednocześnie z emocjonalnym zaangażowaniem. Dlaczego osoby mające słabą świadomość swojego ciała mają zwykle niską zdolność empatii. Dlaczego mówi się że charakter się stabilizuje w wieku około 25 lat, że następuje wtedy genetycznie zaprogramowany proces specjalizacji - odcinania neuronów które były najmniej używane. Zostało potwierdzone to co mi się wydawało, że wszystkiego można się nauczyć, nie ma tak że jeśli ktoś jest słaby z matmy to po prostu jest i trudno, wszystko można odkręcić. Że lepiej jest myśleć! myśleć o swoim myśleniu i uciekanie od nieprzyjemnych myśli prowadzi donikąd. Że w przypływie paniki najlepszą strategią jest maksymalne wczucie się w nią. Że regularna aktywność fizyczna polepsza zdolności umysłowe. Że dziecko pamięta nieświadomie rzeczy sprzed swojego poczęcia i nawet to czego nie pamiętamy ma na nas wpływ. Że intuicja jest czymś realnym. Że system nerwowy jest nie tylko w głowie ale całym ciele, również sercu. Że odczuwanie bólu w sercu gdy ktoś bliski nas rani emocjonalnie jest całkowicie fizjologicznie wytłumaczalne, to nie jest żadna autosugestia. Że umysł potrafi odcinać wspomnienia albo myśli na podstawie tylko naszej stanowczej decyzji. Że nawet jeśli odetniemy uczucia to one nadal są i zachowujemy się zgodnie z nimi, choć nie zdając sobie sprawy. Że strategią radzenia sobie z traumatycznymi doświadczeniami jest przemyślenie ich a nie uciekanie. Wymyślenie sobie bezpiecznego i przyjemnego miejsca w którym zawsze można się schować w myślach. Dlaczego regularne skupianie się na oddechu pomaga w uzyskaniu spokoju umysłu, i co dokładnie to sprawia. Jak na mózg działają techniki relaksacji polegające na wyobrażaniu sobie swojego ciała od wewnątrz. Tyle informacji..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz